Een weekje Schotland begint in IJmuiden, als we in de verte een tall-ship onder vol zeil op de kust af zien komen. Het is de Stad
Amsterdam, die vlak langs de ferry vaart en afmeert. |
De eerste dag in Schotland begint zoals het hoort: stortbuien van ochtend tot avond, met ondergelopen wegen en honderden watervalletjes
die van de kale bergen storten.
|
Gelukkig kan de auto ertegen: speciaal voor de vakantie hebben we een tweedehands auto met vierwiel aandrijving op de kop getikt.
Negen jaar oud, maar heel weinig kilometers en van een betrouwbare garage. En het rijdt super comfortabel en veilig: de enorme
plassen op de weg doen 'm helemaal niets. |
Toch blijft het verlangen naar een echte Land Rover knagen. Sonja heeft als verrassing een dagje jeep rijden geregeld, in Aberfeldy.
De jeep is een echte Defender, met hoge en lage gearing, diff locks en oeps..... een handgeschakelde bak met uiteraard het stuur aan
de verkeerde kant. |
Maar dat mag de pret niet drukken: Henk heeft de hele middag een smile van oor tot oor, als hij achter het stuur kruipt en de
wagen steile hellingen op en af laat klimmen. |
Wat nou steil: bijna loodrecht omlaag. De ranger geeft instructies (PUMP PUMP PUMP), maar in alle exitement vergeet Henk even dat
een handbak ook ontkoppeld moet worden, en bijna rijden we een helling af die helemaal niet bedoeld was om af te rijden. Slik, ook weer
goed afgelopen.
|
Dan is zo'n riviertje doorrijden geen echt probleem meer.... |
We drinken koffie in de boothy, met Tommy de instructeur en ranger in originele Schotse kilt.
|
Onderweg zien we nog een wonderlijk kronkelige boom middenin een sparrebos met loodrechte stammen.... |
... en een waterval waar een boom uit een stuk rots lijkt te groeien. |
Dit is de B&B van Kirsty and Mary: heel comfortabel, schoon en een waanzinnig goed ontbijt! Het ligt in Onich, vlak bij
Fort William. |
De B&B kijkt direct over Loch Lynhe, en je kunt zo van de kamer naar het grindstrand lopen. |
De aanleiding om naar Schotland te gaan was een kennis die een boot had laten opknappen in buurt van Oban en deze naar Nederland
ging varen. De bedoeling was om via het Caledonian canal van het westen van Schotland naar het oosten te varen, via Loch Ness en
een heleboel sluizen. Op het laatste moment besloot de schipper echter om toch maar buitenom via de Hebriden te varen, en dat
vonden wij weer te gortig. Gelukkig maar, want het heeft dagenlang gestormd....... Uit balorigheid rijden we met de auto het
hele kanaal af, tot bijna bij Inverness. Dit is Fort Augustus, met een cascade van 5 sluizen. Op de achtergrond begint Loch Ness. |
Dit geheurt als de sluiswachter een klepje vergeet dicht te doen: het water stort over 3 sluisdeuren heen. |
Kirsty had ons aangeraden chocolade cake mee te nemen voor Nessie, en op donderdag te gaan omdat 'ie dan thuis zou zijn. Ja ja! Hoewel
...... wat zijn dat voor vreemde bewegingen in het water? Snel de zoom-lens erop...... |
....helaas, net te laat. Weer geen bewijs. |
Vanuit Fort William steken we met de pont over naar de overkant van Loch Lynhe. |
Onderweg zien we een bordje staan naar een schuilhut voor het observeren van wild. Dat moeten we zien.
|
De hut kijkt uit over twee eilandjes, en op de zuidpunt van een van eilanden zien we een stel zeehonden liggen. Er zwemmen
er ook twee rond, op zoek naar ontbijt. |
Tjonge, wat zijn die beesten moeilijk te fotograferen: het lijkt wel of ze onderduiken zo gauw je afdrukt. Twintig foto's later
is het toch gelukt: een echt zeehondenkoppie op de foto. |
Na 40km over een enkelbaans kronkelweggetje met passeerplekken komen we op het meest westelijke puntje, bij de Ardnamurchan vuurtoren.
Wie klaagt er trouwens over slecht weer in Schotland? Uit de wind, in het zonnetje: het is heerlijk daar! |
En de koffie is ook van formaat! |
Jahoor, we zijn er ook nog opgeklommen: alle 150 treden hoog. Op sommige dagen kun je vanaf de vuurtoren de walvissen zo langs zien
zwemmen, en reusachtige walvishaaien. Helaas niet vandaag.
|
Wat een prachtig land is het toch. Hier weer zo'n doorkijkje onderweg, met een eilandje, boom en het meer.
|
Sonja koopt een nieuwe waxjas bij een outdoor centrum aan de voet van Ben Nevis, de hoogste berg in Schotland.
En uiteraard ook een fles Whisky, nou ja flesje: 18 jaar oude Talisker die smaakt als vloeibaar eikenhout.
|
Het zit er weer op: vijf prachtige en zonnige dagen gehad, en alleen op een heen- en terugreis heeft het gehoosd. Hier Glen Coe op
de terugweg: wolken, mist en regen. Maar absoluut een aanrader om naar terug te gaan.
|